رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده و ارزش مدرسه با سرزندگی تحصیلی: نقش میانجی درآمیزی با کار مدرسه

هدف پژوهش حاضر، شناخت رابطة حمایت اجتماعی ادراک شده و ارزش مدرسه با سرزندگی تحصیلی با میانجی‌گری درآمیزی با کار مدرسه بود. از طریق نمونه­برداری خوشه­ای تصادفی 358 دانش­آموز دورة متوسطة دوم مدارس دولتی اسلامشهر (171 پسر، 187 دختر) انتخاب شدند. شرکت­کنندگان مقیاس حمایت اجتماعی ادراک­شده، واکس و همکاران،  مقیاس ارزش مدرسه، تومینن-سوینی، سالمیلا-آرو و نیمیویرتا،  مقیاس درآمیزی با کار مدرسه، سالمیلا-آرو و آپادیایا،  و پرسشنامة سرزندگی تحصیلی، دهقانی­زاده و حسین­چاری، را تکمیل کردند. تحلیل داده­ها با روش مدل­سازی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم­افزار AMOS انجام گرفت. بررسی مدل‌های روان‌سنجی نشان داد که ابزارها از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار بودند. به طور کلی نتایج حاکی از آن بود که اول؛ حمایت اجتماعی ادراک شده قادر به پیش­بینی مستقیم سرزندگی تحصیلی بود. دوم؛ حمایت اجتماعی ادراک شده و ارزش مدرسه پیش­بینی­کنندة مستقیم درآمیزی با کار مدرسه می­باشند. و سوم؛ درآمیزی با کار مدرسه توانست بین حمایت اجتماعی و ارزش مدرسه با سرزندگی تحصیلی نقش میانجی ایفا کند. یافته­ها بر نقش متغیرهای بافتی و روان­شناختی در ترغیب فراگیران به مشارکت در امور مدرسه جهت غلبه بر ناملایمات تحصیلی و نیل به سرزندگی تحصیلی تاکید دارد. نتایج با توجّه به پژوهش­های پیشین به بحث گذاشته شده و پیشنهادهایی به منظور پژوهش بیشتر در این زمینه مطرح شده است.